11 sierpnia 2012 r.

Lipsk – Jałowo – Dąbrowa Białostocka – Brzozowo – Krugło – Nierośno – Łozowo – Słomianka – Siekierka – Makowlany – Sokolany – Kraśniany – Sokółka.

     Sklepy spożywcze w Lipsku obrodziły w jednym miejscu, jak grzyby po deszczu na leśnej polanie. Aż nie wiedziałem, do którego wejść.

   Śniadanie w kuchni w pensjonacie i w drogę.

     Szlak do Sokółki zrobiliśmy asfaltem, szosą nr 673. W Dąbrowie Białostockiej, w samym sercu miasta, napotkaliśmy pół… panny młodej. Jako, że była akurat sobota, to i Ania się nie zdziwiła jak my. Oto szło po chodniku dziewczę z koleżanką. Dziewczę miało uczesane włosy i niezły makijaż, a we włosy wpięty biały welon. Reszta ubioru była codzienna. Dla mnie widok niezwykły, ale Ania od razu skwitowała, że zapewne miała wizytę u fryzjera, przed swoim ślubem. I dziewczę szło tak, przez miasto, dumne…

    Chciałem dopompować powietrza na stacji benzynowej, ale kompresor nie chciał podać 4 atmosfer. Trudno. Do Sokółki dopedałowaliśmy bez żadnych przygód i atrakcji. No to, aby trochę uatrakcyjnić, przy wjeździe do Sokółki zrobiliśmy rebusa i wysłaliśmy znajomym, żeby odgadnęli, gdzie to my jesteśmy. Odpowiedzi byłe różne, przeróżne, kwadratowe i podłużne.

    W Sokółce zatrzymaliśmy się w pensjonacie, który znaleźliśmy na poczekaniu w internecie. przy ul. Głowackiego 55 jest pensjonat U Alicji, z wielkim szyldem „Obiady domowe”, który oczywiście polecamy, gdyż albowiem rowery przede wszystkim miały gdzie nocować.

   Jak to mówią, kąpku, kąpku i na miasto. Trafiliśmy akurat na Festyn Regionalny. W samym centrum miasta rozstawiono mnóstwo kramów z regionalnym jadłem. Chlebom, pierogom, serom i kiełbasom nie było końca. No to zdziebko się nasmakowaliśmy.